Ναι, είμαι παλιάς κοπής...

 

Τώρα, εδώ που τα λέμε, εγώ είμαι παλιάς κοπής. Είμαι της εποχής που το έντονο μεθυστικό άρωμα της γαζίας και της πασχαλιάς δεν είχανε χαθεί από τις γειτονιές. Που το μπλουζ ήταν μια ευκαιρία για φλερτ. Που οι μελωδίες μας λιγώνανε και κάθε τραγούδι άγγιζε τις ευαίσθητες χορδές τις καρδιάς μας. Είμαι της εποχής που η τηλεόραση ήταν ένας όμορφος τρόπος διασκέδασης. Ένας τρόπος που σου έφερνε πιο κοντά, στο σαλόνι σου, είδωλα που θαύμαζες. Μιας εποχής που η «Σύγχρονη Εύα» η κ. Έλλη Ευαγγελίδου, συμβούλευε τις γυναίκες για το savoir vivre, για το πώς να περιποιηθούν τον εαυτό τους και να μην χάνουν την θηλυκότητα τους. Εποχής που όποιος είχε τηλεόραση είχε και πολλούς επισκέπτες για να βλέπουν τον θρυλικό πλέον «Άγνωστο Πόλεμο». Τις Τετάρτες που παιζόταν κινηματογράφοι και θέατρα ήταν κλειστά. Ήταν τότε που για να πάμε σε θέατρο, προβληματιζόμαστε τι θα φορέσουμε μην μας πουν κακοντυμένες. Το 1991, και μετά τη θητεία της στην κρατική τηλεόραση όπου 

παρουσίαζε την πρωινή εκπομπή Μια καλημέρα είναι αυτή, η Ρούλα Κορομηλά  μεταπήδησε στον νεοσύστατο τότε τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 παρουσιάζοντας την μακροβιότερη πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή: τον Πρωινό Καφέ. Από την συγκεκριμένη εκπομπή που είχε αξιοσημείωτη επιτυχία, στα 3 χρόνια που την παρουσίαζε "παρήλασαν" οι σημαντικότερες προσωπικότητες του καλλιτεχνικού χώρου και όχι μόνο. Στην ίδια εκπομπή, την παρουσιάστρια διαδέχτηκαν αργότερα η Πόπη Χατζηδημητρίου, η Ελένη Μενεγάκη, η Ελεονώρα Μελέτη, το δίδυμο Κατερίνα Ζαρίφη & Νίκος Μουτσινάς και η Βίκυ Καγιά. Έτσι φτάσαμε αισίως στο 2016 όπου η Ρούλα Κορομηλά προσπαθεί ανεπιτυχώς να αναβιώσει τα shows που την ανέδειξαν και η Ελένη Μενεγάκη να προσπαθεί να το παίξει κάτι μεταξύ Ρομπέν των Δασών (μοιράζοντας στους φτωχούς δωράκια από προσφορές εταιριών) και κράχτη των πανηγυριών του «ότι πάρετε ένα τάλιρο»…. Όχι, δεν μας άξιζε αυτή η τηλεόραση. Όχι, δεν μας αξίζει να μας υποτιμούν σε τέτοιο βαθμό. Λένε πως θα δώσουν άδειες για τέσσερα μόνον κανάλια. Αν είναι γι’ αυτές τις εκπομπές δεν με πειράζει, καλές είναι και οι τέσσερεις… Και μην μου λέτε πως φταίω εγώ που βλέπω τηλεόραση και να την κλείσω. Να μου πείτε πως θα περάσω την ημέρα μου χωρίς κάτι να μου δείχνει τι συμβαίνει έξω από τους τέσσερεις τοίχους μου μια και δεν έχω την πολυτέλεια να πάω καμιά εβδομάδα στο Μαϊάμι να πάρω λίγο μπρούτζινο χρώμα.